کدام موش رشته اتصال انسان با خدا را قطع می‌کند؟

یک بار در سفری هوایی، درست وقتی که سوار هواپیما شدم، ناگهان اعلام کردند همه مسافران باید پیاده شوند و بارها نیز تخلیه گردد. ابتدا تصور کردم نقص فنی مهمی رخ داده است، اما وقتی علت را پرسیدم، گفتند: «یک موش وارد هواپیما شده است و تا زمانی که آن را پیدا نکنیم، پرواز ممکن نیست».

با تعجب گفتم: «این همه معطلی برای یک موش؟!»

خدمه پاسخ دادند: «بله، کافی است همین موش یک سیم نازک را بجود و ارتباط خلبان با برج مراقبت قطع شود؛ در آن صورت، سرنوشت صدها نفر به خطر خواهد افتاد».

این سخن در ذهنم جرقه‌ای زد. با خود اندیشیدم: اگر یک موش کوچک می‌تواند هواپیمایی عظیم را ساقط کند، پس موش‌های پنهانی که در روح انسان نفوذ می‌کنند نیز قادرند رشته اتصال ما با خدا را ببرند؛ موش‌هایی همچون شرک، ریا، عجب، غرور، حب جاه و مقام، شهوت و دنیاپرستی. همان‌ها که آهسته و بی‌صدا وارد جان آدمی می‌شوند و پیش از آنکه بفهمد، ارتباط او را با معنویت و حقیقت قطع کرده و سرانجام به سقوطش می‌کشانند.

آن روز فهمیدم همان‌طور که هواپیما بدون ارتباط با برج مراقبت راهی جز سقوط ندارد، انسان نیز بدون اتصال به خداوند، دیر یا زود دچار سرگشتگی و سقوط خواهد شد.

آموزه‌های این تجربه

1. کوچک‌ترین غفلت می‌تواند بزرگ‌ترین خطر را به بار آورد؛ همان‌طور که یک موش کوچک سرنوشت یک پرواز را تهدید می‌کند.
2. ارتباط با خدا حساس‌ترین سرمایه زندگی انسان است و باید از هر عاملی که آن را قطع می‌کند، محافظت کرد.
3. آفات درونی، خطرناک‌تر از تهدیدهای بیرونی‌اند؛ زیرا آرام و پنهان وارد جان می‌شوند و انسان را از اوج بندگی به سقوط می‌کشانند.