داستان های الهام بخش – سال دوم هفته 44

Inspirational Tales - Volume02 Issue44

صدایى که مدینه را لرزاند

پیامبر (صلى الله علیه و آله) از این دنیا رفته بود. مدینه – که روزگاری پر از نور بود – اکنون سنگین و خاموش به نظر می‌رسید. در خانه‌ی فاطمه (سلام‌الله‌علیها)، فضا پر از غم بود. با این حال، در میان این اندوه، آزمایش دیگری آغاز شد: حقوق همسرش، امام علی (علیه‌السلام)، از او گرفته می‌شد و امّتی که زمانی دور پدرش جمع شده بود، اکنون از او روی برگردانده بودند.

دختر پیامبر می‌توانست سکوت کند. می‌توانست درد خود را پنهان کند و آنچه را که اتفاق افتاده بود بپذیرد. اما برای او -زمانی که حقیقت در خطر بود- سکوت هیچ‌گاه گزینه‌ای نبود.

او برخاست -رنگ پریده، ضعیف، اما پر از عزم و اراده- به سوی مسجد پیامبر (صلى‌الله‌عليه‌وآله) قدم برمی‌داشت. گام‌هایش استوار، قلبش آرام و ایمانش شکست‌ناپذیر بود. یاران جمع شدند و همه نگاه‌ها به سوی او معطوف شد. وقتی در برابر آنان ایستاد، صدایش – هرچند نرم و آرام – شعله‌ای از عدالت الهی را به همراه داشت؛ ستایش از آنِ خداوند است برای آنچه عطا فرمود، و سپاس از آنِ اوست برای آنچه الهام کرد. او بی‌نیاز آفرید و بی‌نمونه‌ای پیشین پدید آورد.

ای مردم! بدانید من فاطمه‌ام و پدرم محمد‌(صلّى‌الله‌علیه‌وآله) است. چه بر شما رفته است؟ آیا کتاب خدا معنا و جایگاه خود را در دل‌هایتان از دست داده است؟ مگر نشنیدید که پیامبر فرمود: انسان به فرزندش شناخته می‌شود؛ فاطمه پاره‌ای از من است؛ هر که او را بیازارد، مرا آزرده است.

مسجد از صدای او لرزید. حتی دشمنانش نیز نتوانستند حقیقتی را که از زبانش جاری می‌شد انکار کنند. او برای خود سخن نمی‌گفت، بلکه برای پاسداشت پیامی سخن می‌گفت که پدرش آورده بود.

چون به خانه بازگشت، جسمش ناتوان بود، ولی روحش جاودانه شد. هرچند عمرش در این جهان کوتاه بود، -سخنانش جاودانه گشت- خطبه‌ای که تا امروز در طول قرن‌ها طنین‌انداز است و به مؤمنان یادآوری می‌کند که باید حق را گفت، حتی اگر بهای آن، همه چیزت باشد.

تأمل اخلاقی

حضرت فاطمه‌(سلام‌الله‌علیها) به ما می‌آموزد که ایمان، انفعال نیست، شجاعت می‌طلبد.

 او تنها ایستاد، ولی با خدا ایستاده بود. رنجش عظیم بود، امّا وفاداری‌اش به حقیقت عظیم‌تر.

او به ما می‌آموزد که سکوت در برابر ستم، خیانت است، وهر مؤمن باید سخن بگوید، نه با خشم، بلکه با یقین، روشنی و اعتماد به خداوند.

یادبود:

درگذشت حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ علی برهان

انا لله و انا الیه راجعون

با نهایت تأسف و تأثر، با خبر شدیم که حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ علی برهان، عالم وارسته و خادم صادق اهل‌بیت علیهم‌السلام، شامگاه پنج شنبه 23 اکتبر سال 2025 مصادف با 30 ربیع الثانی 1447 دعوت حق را لبیک گفت و به جوار رحمت الهی شتافت.

دفتر بولتن هفتگی بین المللی جمعه ضمن عرض تسلیت به بیت مکرم ایشان، شاگردان، دوستان و عموم مؤمنین، علوّ درجات برای آن فقید سعید و صبر و اجر برای بازماندگان را از درگاه خداوند متعال مسئلت می‌نماید.

حجت‌الاسلام و المسلمین حاج شیخ علی برهان در سال ۱۳۲۳ هجری شمسی در شهر تهران، در خانواده‌ای اهل علم، تقوا و فقاهت چشم به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان، حجت‌الاسلام و المسلمین حاج شیخ علی‌اکبر برهان، از علمای برجسته و دلسوز تهران بود که خدمات ارزشمندی را در مسیر ترویج معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام و گسترش فرهنگ شیعی انجام داد. از جمله یادگارهای آن عالم ربانی، تأسیس مدارس ابتدایی و راهنمایی، و نیز بنیان‌گذاری مدرسه علمیه و مسجد لُرزاده تهران است که سال‌ها کانون پرورش علم و ایمان بوده است.

آن مرحوم به توصیه پدر، از کودکی ملبّس به لباس روحانیت شد و دوران تحصیل ابتدایی و راهنمایی را در همین مسیر سپری کرد. دوران جوانی او با رحلت ناگهانی پدر بزرگوارش در شهر جدّه عربستان سعودی مصادف شد؛ با این حال، این واقعه تلخ مانع از ادامه تحصیل ایشان در علوم دینی نشد و راهی حوزه علمیه قم شد و در محضر اساتید بزرگ آن عصر به کسب دانش پرداخت.

در کنار تحصیل فقه و اصول، به فن خطابه و منبر نیز علاقه‌مند شد و آن را به‌صورت جدّی دنبال کرد. از همان سال‌های جوانی، تبلیغ معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام و ترویج اخلاق اسلامی محور اصلی فعالیت‌های او بود. وی باور داشت که «راه محبّت اهل‌بیت از مسیر اخلاق نیک می‌گذرد»، و همواره در کنار سخنرانی‌های خود، مردم را به صفا، مهربانی و عمل به اخلاق اهل‌بیت علیهم‌السلام فرا می‌خواند.

بیش از سی سال پیش، شیخ علی برهان برای انجام وظایف تبلیغی و خدمت به مسلمانان، راهی بریتانیا شد. در این دوران نیز لحظه‌ای از منبر، ارشاد و ترویج معارف اهل بیت علیهم السلام و زنده نگه داشتن یاد امام حسین علیه‌السلام غافل نماند. ایشان سال‌ها در مراکز اسلامی لندن مشغول به سخنرانی دربرنامه‌های هفتگی بویژه برای جوانان بود و درس اخلاق را همچنان بخش جدایی‌ناپذیر جلسات خود قرار می‌داد.

حضور طولانی‌مدت او در هیئت‌رئیسه یکی از مراکز اسلامی لندن، همراه با خِرد، تواضع و خوش‌اخلاقی مثال‌زدنی، موجب شده بود که مشورتهای ایشان مورد قبول اعضاء قرارگیرد.

اخلاق نیک این خادم امام حسین (علیه السلام) باعث اعتماد و علاقة عمیق مردم از ملیّت‌ها و فرهنگ‌های گوناگون به ایشان شد.

در سال‌های پایانی عمر، با وجود کهولت سن و بیماری مزمن، تا حد توان در مجالس اهل‌بیت علیهم‌السلام شرکت می‌کرد و اگرچه به‌ناچار خانه‌نشین شده بود، اما همچنان از مطالعه و پاسخ‌گویی به پرسش‌های دینی و اخلاقی مراجعان بازنمی‌ماند. دوستان و نزدیکان او گواه‌اند که حتی در روزهای سخت بیماری، تلفن‌های علاقه‌مندان را پاسخ می‌داد و با مهربانی راهنمایی‌شان می‌کرد.

حجت‌الاسلام و المسلمین شیخ علی برهان (قُدّس سرّه)، عمری را در خدمت به دین، تبلیغ اخلاق و محبت اهل‌بیت سپری کرد و در دل‌های بسیاری جای گرفت. یاد و نام ایشان همیشه در خاطر دوستدارانش زنده و ماندگار است.

Share This Story, Choose Your Platform!

news via inbox

Subscribe to the newsletter.

Leave A Comment