واجبات نماز

مطابق با فتوای مراجع عظام تقلید آیت الله العظمی خامنه ای ، آیت الله العظمی سیستانی و آیت الله العظمی مکارم شیرازی دام عزهم العالی
فتاوایی که بدون نظر مخالف یا رفرنس خاصی ذکر می شوند، فتاوای مشترک بین سه مرجع بزرگوار می باشند و در موردی که فتوای مرجعی با فتوای دو مرجع دیگر متفاوت باشد در پاورقی همان شماره و به نام وی آورده می شود.

قرائت (قسمت پنجم)
احکام مربوط به صحّت قرائت در نماز

1- در قرائت واجب اســت کلمات تلفّظ شوند به گونه ای که قرائت بر آن صــدق کند، از این رو قرائت قلبی یعنی گذرانــدن کلمات در قلب بدون تلفّظ آنها کافی نیست.

2- کسی که گنگ و لال اســت و توانایی بر تکلّم ندارد، اگر نماز را با اشاره بخواند، صحیح است.

3- انسان باید نماز را صحیح و بدون غلط بخواند و کسی که به‌ هیچ وجــه نمی تواند صحیح آن را یــاد بگیرد، باید به هر صورت کــه میتواند بخواند و احتیاط مستحب آن است که نماز را به جماعت بخواند.

4- ملاک صحّت قرائت، رعایت حرکات و سکنات حــروف و اداء آنها از مخارجشــان اســت به گونه‌ای کــه عرب‌زبانــان، آن را اداء آن حرف (نه حرف دیگری) بدانند و رعایت ّمحسّنات تجویدی لازم نیست.

آیت الله مکارم شیرازی: لازم نيست آنچه را علماى تجويد براى بهتر خوانى قرآن ذكر كرده اند رعايت كند، بلكه لازم است طورى بخواند كه بگويند عربى صحيح است هرچند رعايت دستورات تجويد بهتر است.

5- کسی که قرائت یا ذکرهای نماز را اشتباه تلفّظ می کرده مثلا کلمه ی یولَد را به جای فتح لام به کســر لام می خوانده، در صورتی که جاهل مقصّر بوده، بنــا بر احتیــاط واجب نمازش باطل اســت و اگــر جاهل قاصر بــوده و با اعتقاد به صحت، به صورت مذکور می خوانده است، نمازش صحیح است.

6- وصل به سکون در نماز اشکال ندارد. مثلا اگر در قرائت نماز آیه‌ای را به آیه‌ی دیگر وصل میکند، لازم نیست حرکــت آخــر آیــه‌ی اوّل را ظاهر کند؛ مثلا اگر بگوید« مالک یوم الدین» و نون آخر آیه را ساکن کند و بلافاصله بگوید: « ایّاک نعبد و ایّاک نستعین» اشکال ندارد.

مستحبات قرائت در نماز