1) همان فتوا ست.

2) همان فتوا ست.

1) اگر در نماز فریضه یکی از چهار سوره‌ای را که آیه سجده دارد و در مسأله (354) ذکر شد عمداً بخواند، واجب است که پس از خواندن آیه سجده، سجده نماید، و به به‌جا آوردن سجده نمازش ـ بنا بر احتیاط ـ باطل می‌شود و لازم است که آن را دوباره بخواند مگر اینکه سهواً سجده کند، و اگر سجده را به‌جا نیاورد می‌تواند نماز را ادامه دهد اگرچه در ترک سجده گناه کرده است.
اگر مشغول خواندن سوره‌ای شود که سجده واجب دارد ـ چه عمداً خوانده باشد چه سهواً ـ چنانچه پیش از رسیدن به آیه سجده بفهمد، می‌تواند سوره را رها کند و سوره دیگر بخواند، و اگر بعد از خواندن آیه سجده بفهمد، باید آن‌طوری که در مسأله پیش ذکر شد عمل کند.

2)اگر در نماز آیه سجده را گوش دهد، نمازش صحیح است، و اگر در نماز واجب باشد ـ بنا بر احتیاط واجب ـ به سجده اشاره نماید، و بعد از نماز سجده آن را به‌جا آورد.

1) در نمــاز واجــب، خواندن ســوره‌هایی کــه آیه‌ی ســجده‌ی واجب دارند جایز نیست و اگر عمدا و یا سهوا یکــی از آن ســوره‌ها را بخوانــد و به آیه ی ســجده برســد، بنا بر احتیاط واجب باید سجده‌ی تلاوت را به جا آورد و برخیزد و اگر ســوره تمام نشــده، آن را تمام کند و نماز را به آخر برساند و سپس نمــاز را اعاده کند و اگر قبل از رســیدن به آیه‌ی ســجده متوجه شود، احتیاط واجب آن اســت که سوره را رها کند و سوره‌ی دیگری بخواند و پس از نماز آن را اعاده نماید.

2) اگر در حال نماز، آیه‌ی سجده را گوش کند، نمازش صحیح است و باید پس از شــنیدن آیه‌ی ســجده، به جای ســجده کردن، با اشــاره سجده کند و سپس نماز را ادامه دهد.

3) همان فتوا ست.

4) همان فتوا ست.

1) همان فتوا ست.
2) اگر در نمازهای واجب یا نافله‌ها، غیر سوره «قل هو الله احد» و «قل یا ایها الکافرون» سوره دیگری بخواند، تا به نصف نرسیده می‌تواند رها کند و سوره دیگر بخواند، و پس از رسیدن به نصف ـ بنا بر احتیاط واجب ـ مطلقاً رها کردن آن و عدول به سوره دیگر جایز نیست.

3) اگر مقداری از سوره را فراموش کند، یا از روی ناچاری مثلاً به واسطه تنگی وقت یا جهت دیگر نشود آن را تمام نماید، می‌تواند آن سوره را رها کند و سوره دیگر بخواند اگرچه به نصف هم رسیده باشد، یا سوره‌ای که می‏خوانده «قل هو الله احد» یا «قل یا ایها الکافرون» باشد، و در صورت فراموشی می‌تواند به همان مقدار که خوانده است اکتفا نماید.

4) همان فتوا ست.

1) اگر بعد از حمد، سوره ی «اخلاص» یا «کافرون» را شروع کند نمی تواند آن را رها کند و سوره ی دیگری بخواند ولی در نماز جمعه اگر از روی فراموشی به جای سوره «جمعه» و «منافقین» یکی از آن دو سوره را بخواند، می تواند آن را رها کند و سوره «جمعه» و «منافقین» را بخواند.
2) اگر در نماز، غیر از سوره «اخلاص» و «کافرون» سوره ای دیگر را بخواند تا وقتی که بیش از نصف سوره را نخوانده است می تواند آن را رها کند و سوره دیگری بخواند.
3) اگر مقداری از ســوره‌ای را که مشــغول خواندن آن است فراموش کند يا به‌ خاطر تنگی وقت يا جهت ديگری به‌ناچار نتواند آن را تمام کند، بايد آن ســوره را رها کند و ســوره‌ی ديگری بخواند و در اين صورت فرقی نمی کند که از نصف گذشته باشد یا نه و یا سوره‌ای که به خواندن آن مشغول است سوره «اخلاص» و سوره «کافرون» باشد و يا غير از آن‌ دو.
4) در نمازهای مســتحبّی، خواندن سوره لازم نیســت، اگرچه آن نماز بــه واســطه‌ی نذر کــردن واجب شــده باشــد ولی در بعضی نمازهای مســتحبّی که ســوره‌ی مخصوص در آن وارد شــده، مانند نماز برای والدین، اگر بخواهد به دستور آن نماز رفتار کند، باید همان سوره را بخواند.