1)همان فتوا ست.
2)همان فتوا ست.
3)همان فتوا ست.
4)همان فتوا ست.
5)همان فتوا ست.
6)همان فتوا ست.

1)همان فتوا ست.
2)همان فتوا ست.
3)همان فتوا ست.
4)همان فتوا ست.
5)همان فتوا ست.
6)همان فتوا ست.

6. Same fatwa.

1) تکبیرة الاحرام در نماز واجب است و منظور از آن گفتن «الله اکبر» به عربی صحیح در آغاز نماز است.
2) تکبیرة‌الاحرام باید به‌صورت واضح و شنیدنی تلفظ شود؛ به‌گونه‌ای که اگر انسان دچار سنگینی گوش نباشد یا سر و صدای محیط مزاحمتی ایجاد نکند، بتواند آن را بشنود.
3) هنگام گفتن تکبیرة الاحرام بدن باید آرام و بدون حرکت باشد، بنابر این اگر عمدا و از روی اختیار، آن را در حال حرکت بدن بگوید، نمازش باطل است.
4) کسی که کیفیت صحیح تلفّظ تکبیرة الاحرام را نمی داند، واجب است یاد بگیرد.
5) اگر شک کند تکبیرة الاحرام را گفته يا نه؟ چنانچه به اذکار و قرائت مشغول نشده است، باید تکبیر را بگوید، اما اگر هنگام خواندن حمد یا حتّی هنگام ذکر «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» شک کند، نباید به شک خود اعتنا کند و باید نماز را ادامه دهد.
6) اگر شک کند که تکبیرة الاحرام را صحیح گفت یا نه، نباید به شک خود اعتنا کند.

1)همان فتوا ست. اما این متن اضافه دارد: “و باید توجه داشت که سوره «فیل» و «قریش» در نماز یک سوره حساب می‌شود. همچنین
سوره «ضحی» و « ألم نشرح».
2)همان فتوا ست.
3) در تنگى وقت يا در جايى كه ترس از دزد يا درنده اى باشد مى توان سوره را ترك كرد و همچنين در جايى كه عجله براى كار مهمّى داشته باشد.
4)واجب است قرائت حمد قبل از سوره باشد و اگر عمداً برخلاف اين انجام دهد نمازش باطل است اگر از روى اشتباه باشد چنانچه قبل از ركوع يادش بيايد بايد برگردد.
5)همان فتوا ست.
6)همان فتوا ست.

1)همان فتوا ست.منتها این اضافه دارد”و سوره «ضحی» و «شرح = ألم نشرح» و همچنین سوره «فیل» و «قریش» در نماز ـ بنا بر احتیاط واجب ـ یک سوره حساب می‌شود.”
2)همان فتوا ست.
3) اگر وقت نماز تنگ باشد، یا انسان ناچار شود که سوره را نخواند، مثلاً بترسد که اگر سوره را بخواند، دزد یا درنده یا چیز دیگری به او صدمه بزند، یا آنکه کار ضروری داشته باشد، می‌تواند سوره را نخواند، بلکه در صورت تنگی وقت و در بعض از موارد ترس نباید سوره را بخواند.
4)همان فتوا ست.
5)همان فتوا ست.
6)همان فتوا ست.

1) در رکعت اول و دوم نمازهای واجب یومیه، باید ابتدا سوره ی حمد و پس از آن بنابر احتیاط واجب، یک سوره ی کامل خوانده شود.
2) قرائت واجب غیر رکنی است یعنی ترک عمدی آن نماز را باطل می کند ولی ترک آن از روی غفلت یا سهو موجب بطلان نماز نمی شود.
3) اگر وقت نماز تنگ باشد، نباید سوره را بخواند.
4) اگر اشتباهاً سوره را پیش از حمد بخواند و پیش از رکوع متوجه شود، باید پس از حمد دوباره سوره را بخواند. اما اگر هنگام خواندن سوره متوجه اشتباه شود، باید همان‌جا سوره را رها کرده، ابتدا حمد را بخواند و سپس سوره را از نو آغاز کند.
5) اگر حمد و سوره یا یکی از آنها را فراموش کند و بعد از رسیدن به رکوع بفهمد، نمازش صحیح است.
6) اگر برای رکوع خم شود ولی پیش از رسیدن به حدّ رکوع بفهمد که حمد یا سوره یا هر دو را نخوانده، باید بایستد و حمد و سوره و یا سوره به تنهایی را بخواند.